tidtagarur

Swedish

Etymology

Compound of tidtagare (timekeeper) +‎ ur (clock).

Noun

tidtagarur n

  1. a stopwatch
    Synonym: stoppur

Declension

Declension of tidtagarur
nominative genitive
singular indefinite tidtagarur tidtagarurs
definite tidtagaruret tidtagarurets
plural indefinite tidtagarur tidtagarurs
definite tidtagaruren tidtagarurens

References