tijdelijk

Dutch

Etymology

From tijd +‎ -lijk.

Pronunciation

  • Audio:(file)

Adjective

tijdelijk (comparative tijdelijker, superlative tijdelijkst)

  1. temporal
  2. temporary
    Antonym: permanent

Declension

Declension of tijdelijk
uninflected tijdelijk
inflected tijdelijke
comparative tijdelijker
positive comparative superlative
predicative/adverbial tijdelijk tijdelijker het tijdelijkst
het tijdelijkste
indefinite m./f. sing. tijdelijke tijdelijkere tijdelijkste
n. sing. tijdelijk tijdelijker tijdelijkste
plural tijdelijke tijdelijkere tijdelijkste
definite tijdelijke tijdelijkere tijdelijkste
partitive tijdelijks tijdelijkers —

Adverb

tijdelijk

  1. temporarily
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.