tillförsäkra

Swedish

Etymology

Compound of till +‎ försäkra.

Verb

tillförsäkra (present tillförsäkrar, preterite tillförsäkrade, supine tillförsäkrat, imperative tillförsäkra)

  1. guarantee (oneself or someone else) (something); secure, ensure

Conjugation

Conjugation of tillförsäkra (weak)
active passive
infinitive tillförsäkra tillförsäkras
supine tillförsäkrat tillförsäkrats
imperative tillförsäkra
imper. plural1 tillförsäkren
present past present past
indicative tillförsäkrar tillförsäkrade tillförsäkras tillförsäkrades
ind. plural1 tillförsäkra tillförsäkrade tillförsäkras tillförsäkrades
subjunctive2 tillförsäkre tillförsäkrade tillförsäkres tillförsäkrades
present participle tillförsäkrande
past participle tillförsäkrad

1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.

Further reading