tillvita
Swedish
Etymology
Inherited from Old Swedish tilvita. Compare origin of oförvitlig and vite.
Verb
tillvita (present tillvitar, preterite tillvitade, supine tillvitat, imperative tillvita)
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | tillvita | tillvitas | ||
| supine | tillvitat | tillvitats | ||
| imperative | tillvita | — | ||
| imper. plural1 | tillviten | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | tillvitar | tillvitade | tillvitas | tillvitades |
| ind. plural1 | tillvita | tillvitade | tillvitas | tillvitades |
| subjunctive2 | tillvite | tillvitade | tillvites | tillvitades |
| present participle | tillvitande | |||
| past participle | tillvitad | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.