tiltukkain

Ingrian

Etymology 1

From tiltukka- (earring) +‎ -in.

Pronunciation

  • (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈtiltukːɑi̯ne/, [ˈtʲiɫtŭkːəi̯n]
  • (Soikkola) IPA(key): /ˈtiltukːɑi̯n/, [ˈtiɫd̥ukːɑi̯n]
  • Rhymes: -iltukːɑi̯n
  • Hyphenation: til‧tuk‧kain

Noun

tiltukkain

  1. diminutive of tiltukas
  2. hit, blow
Declension
Declension of tiltukkain (type 1/kärpäin, no gradation)
singular plural
nominative tiltukkain tiltukkaiset
genitive tiltukkaisen tiltukkaisiin
partitive tiltukkaista, tiltukkaist tiltukkaisia
illative tiltukkaisee tiltukkaisii
inessive tiltukkaisees tiltukkaisiis
elative tiltukkaisest tiltukkaisist
allative tiltukkaiselle tiltukkaisille
adessive tiltukkaiseel tiltukkaisiil
ablative tiltukkaiselt tiltukkaisilt
translative tiltukkaiseks tiltukkaisiks
essive tiltukkaisenna, tiltukkaiseen tiltukkaisinna, tiltukkaisiin
exessive1) tiltukkaisent tiltukkaisint
1) obsolete
*) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl)
**) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive.
Synonyms

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Pronunciation

  • (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈtiltukːɑi̯n/, [ˈtʲiɫtŭkːəi̯n]
  • (Soikkola) IPA(key): /ˈtiltukːɑhiːn/, [ˈtiɫd̥ukˌkɑhiːn]
  • Rhymes: -iltukːɑi̯n, -ɑhiːn
  • Hyphenation: til‧tuk‧kain

Noun

tiltukkain

  1. genitive plural of tiltukas
  2. alternative spelling of tiltukkainna

References

  • Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 585