timoratus
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [tɪ.moːˈraː.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [t̪i.moˈraː.t̪us]
Adjective
timōrātus (feminine timōrāta, neuter timōrātum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | timōrātus | timōrāta | timōrātum | timōrātī | timōrātae | timōrāta | |
| genitive | timōrātī | timōrātae | timōrātī | timōrātōrum | timōrātārum | timōrātōrum | |
| dative | timōrātō | timōrātae | timōrātō | timōrātīs | |||
| accusative | timōrātum | timōrātam | timōrātum | timōrātōs | timōrātās | timōrāta | |
| ablative | timōrātō | timōrātā | timōrātō | timōrātīs | |||
| vocative | timōrāte | timōrāta | timōrātum | timōrātī | timōrātae | timōrāta | |
References
- “timoratus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- "timoratus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- timoratus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- timoratus in Ramminger, Johann (16 July 2016 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016