tinen
See also: tiñen
Abinomn
Noun
tinen
Old English
Etymology
From Proto-Germanic *tinīnaz. Equivalent to tin + -en.
Adjective
tinen
- (relational) tin
Declension
Declension of tinen — Strong
| Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
|---|---|---|---|
| Nominative | tinen | tinenu, tineno | tinen |
| Accusative | tinenne | tinene | tinen |
| Genitive | tinenes | tinenre | tinenes |
| Dative | tinenum | tinenre | tinenum |
| Instrumental | tinene | tinenre | tinene |
| Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
| Nominative | tinene | tinena, tinene | tinenu, tineno |
| Accusative | tinene | tinena, tinene | tinenu, tineno |
| Genitive | tinenra | tinenra | tinenra |
| Dative | tinenum | tinenum | tinenum |
| Instrumental | tinenum | tinenum | tinenum |
Declension of tinen — Weak
| Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
|---|---|---|---|
| Nominative | tinena | tinene | tinene |
| Accusative | tinenan | tinenan | tinene |
| Genitive | tinenan | tinenan | tinenan |
| Dative | tinenan | tinenan | tinenan |
| Instrumental | tinenan | tinenan | tinenan |
| Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
| Nominative | tinenan | tinenan | tinenan |
| Accusative | tinenan | tinenan | tinenan |
| Genitive | tinenra, tinenena | tinenra, tinenena | tinenra, tinenena |
| Dative | tinenum | tinenum | tinenum |
| Instrumental | tinenum | tinenum | tinenum |
References
- Joseph Bosworth, T. Northcote Toller (1898) “tinen”, in An Anglo-Saxon Dictionary, second edition, Oxford: Oxford University Press.