tinglimur
Faroese
Etymology
From ting (“Parliament”) + limur (“member”).
Noun
tinglimur m (genitive singular tinglimar, plural tinglimir)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | tinglimur | tinglimurin | tinglimir | tinglimirnir |
| accusative | tinglim | tinglimin | tinglimir | tinglimirnar |
| dative | tinglimi | tingliminum | tinglimum | tinglimunum |
| genitive | tinglimar | tinglimarins | tinglima | tinglimanna |
Hyponyms
- fólkatingslimur
- løgtingslimur
- umboðsmannatinglimur
Further reading
- "tinglimur" at Sprotin.fo