tirabrace

Italian

Etymology

Verb-object compound, composed of tira (to pull) +‎ brace (ember).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˌti.raˈbra.t͡ʃe/[1]
  • Rhymes: -atʃe
  • Hyphenation: ti‧ra‧brà‧ce

Noun

tirabrace m (invariable)

  1. oven rake (baker's)

References

  1. ^ tirabrace in Dizionario Italiano Olivetti, Olivetti Media Communication

Anagrams