tiszavirág
Hungarian
Etymology
From Tisza (“Tisza river”) + virág (“flower”).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈtisɒviraːɡ]
- Hyphenation: ti‧sza‧vi‧rág
- Rhymes: -aːɡ
Noun
tiszavirág (plural tiszavirágok)
- Tisza mayfly (Palingenia longicauda)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | tiszavirág | tiszavirágok |
| accusative | tiszavirágot | tiszavirágokat |
| dative | tiszavirágnak | tiszavirágoknak |
| instrumental | tiszavirággal | tiszavirágokkal |
| causal-final | tiszavirágért | tiszavirágokért |
| translative | tiszavirággá | tiszavirágokká |
| terminative | tiszavirágig | tiszavirágokig |
| essive-formal | tiszavirágként | tiszavirágokként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | tiszavirágban | tiszavirágokban |
| superessive | tiszavirágon | tiszavirágokon |
| adessive | tiszavirágnál | tiszavirágoknál |
| illative | tiszavirágba | tiszavirágokba |
| sublative | tiszavirágra | tiszavirágokra |
| allative | tiszavirághoz | tiszavirágokhoz |
| elative | tiszavirágból | tiszavirágokból |
| delative | tiszavirágról | tiszavirágokról |
| ablative | tiszavirágtól | tiszavirágoktól |
| non-attributive possessive – singular |
tiszavirágé | tiszavirágoké |
| non-attributive possessive – plural |
tiszavirágéi | tiszavirágokéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | tiszavirágom | tiszavirágaim |
| 2nd person sing. | tiszavirágod | tiszavirágaid |
| 3rd person sing. | tiszavirága | tiszavirágai |
| 1st person plural | tiszavirágunk | tiszavirágaink |
| 2nd person plural | tiszavirágotok | tiszavirágaitok |
| 3rd person plural | tiszaviráguk | tiszavirágaik |
Derived terms
- tiszavirágos
Further reading
- tiszavirág in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.