titanius
Latin
Etymology
Derived from Tītānus, Tītān + -ius (“adjective-forming suffix”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [tiːˈtaː.ni.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [t̪iˈt̪aː.ni.us]
Adjective
tītānius (feminine tītānia, neuter tītānium); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | tītānius | tītānia | tītānium | tītāniī | tītāniae | tītānia | |
| genitive | tītāniī | tītāniae | tītāniī | tītāniōrum | tītāniārum | tītāniōrum | |
| dative | tītāniō | tītāniae | tītāniō | tītāniīs | |||
| accusative | tītānium | tītāniam | tītānium | tītāniōs | tītāniās | tītānia | |
| ablative | tītāniō | tītāniā | tītāniō | tītāniīs | |||
| vocative | tītānie | tītānia | tītānium | tītāniī | tītāniae | tītānia | |
Descendants
- Italian: titanio