titillatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of tītillō
Participle
tītillātus (feminine tītillāta, neuter tītillātum); first/second-declension participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | tītillātus | tītillāta | tītillātum | tītillātī | tītillātae | tītillāta | |
| genitive | tītillātī | tītillātae | tītillātī | tītillātōrum | tītillātārum | tītillātōrum | |
| dative | tītillātō | tītillātae | tītillātō | tītillātīs | |||
| accusative | tītillātum | tītillātam | tītillātum | tītillātōs | tītillātās | tītillāta | |
| ablative | tītillātō | tītillātā | tītillātō | tītillātīs | |||
| vocative | tītillāte | tītillāta | tītillātum | tītillātī | tītillātae | tītillāta | |
References
- “titillatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press