titillosus
Latin
Etymology
From tītillus (“a tickling”) + -ōsus (adjectival suffix).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [tiː.tɪlˈloː.sʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [t̪i.t̪ilˈlɔː.s̬us]
Adjective
tītillōsus (feminine tītillōsa, neuter tītillōsum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | tītillōsus | tītillōsa | tītillōsum | tītillōsī | tītillōsae | tītillōsa | |
| genitive | tītillōsī | tītillōsae | tītillōsī | tītillōsōrum | tītillōsārum | tītillōsōrum | |
| dative | tītillōsō | tītillōsae | tītillōsō | tītillōsīs | |||
| accusative | tītillōsum | tītillōsam | tītillōsum | tītillōsōs | tītillōsās | tītillōsa | |
| ablative | tītillōsō | tītillōsā | tītillōsō | tītillōsīs | |||
| vocative | tītillōse | tītillōsa | tītillōsum | tītillōsī | tītillōsae | tītillōsa | |
References
- titillosus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.