tiuþer
Old Swedish
Etymology
From Old Norse tjóðr, from Proto-Germanic *teudrą.
Noun
tiūþer n
Declension
Declension of tiuþr (strong a-stem)
| neuter | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | tiuþr | tiuþrit | tiuþr | tiuþrin |
| accusative | tiuþr | tiuþrit | tiuþr | tiuþrin |
| dative | tiuþri, tiuþre | tiuþrinu, tiuþreno | tiuþrum, tiuþrom | tiuþrumin, tiuþromen |
| genitive | tiuþrs | tiuþrsins | tiuþra | tiuþranna |
Descendants
- Swedish: tjuder