toegeeflijk

Dutch

Etymology

From toegeven +‎ -lijk.

Pronunciation

  • IPA(key): /tuˈɣeːf.lək/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: toe‧geef‧lijk

Adjective

toegeeflijk (comparative toegeeflijker, superlative toegeeflijkst)

  1. lenient, forgiving, permissive, concessive
    De leraar was toegeeflijk en gaf de studenten extra tijd voor hun project. ― The teacher was lenient and gave the students extra time for their project.
    Veel ouders zijn te toegeeflijk als het gaat om de schermtijd van hun kinderen. ― Many parents are too permissive when it comes to their children's screen time.
    Ondanks haar fouten was hij altijd toegeeflijk en vergevingsgezind. ― Despite her mistakes, he was always forgiving and understanding.

Declension

Declension of toegeeflijk
uninflected toegeeflijk
inflected toegeeflijke
comparative toegeeflijker
positive comparative superlative
predicative/adverbial toegeeflijk toegeeflijker het toegeeflijkst
het toegeeflijkste
indefinite m./f. sing. toegeeflijke toegeeflijkere toegeeflijkste
n. sing. toegeeflijk toegeeflijker toegeeflijkste
plural toegeeflijke toegeeflijkere toegeeflijkste
definite toegeeflijke toegeeflijkere toegeeflijkste
partitive toegeeflijks toegeeflijkers —

Derived terms

  • toegeeflijkheid
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.