toirmeascaigh

Irish

Etymology 1

From toirmeasc (“prohibition; prevention, hindrance; mischief, dissension; mishap, misfortune”, noun) +‎ -igh.

Verb

toirmeascaigh (present analytic toirmeascaíonn, future analytic toirmeascóidh, verbal noun toirmeascú, past participle toirmeascaithe)

(ambitransitive) alternative form of toirmisc (“prohibit, forbid; prevent, hinder”)

Conjugation

conjugation of toirmeascaigh (second conjugation)

tense	singular			plural			relative	autonomous
verbal noun	toirmeascú
past participle	toirmeascaithe
tense	first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative
present	toirmeascaím	toirmeascaíonn tú; toirmeascaír^†	toirmeascaíonn sé, sí	toirmeascaímid; toirmeascaíonn muid	toirmeascaíonn sibh	toirmeascaíonn siad; toirmeascaíd^†	a thoirmeascaíonn; a thoirmeascaíos / a dtoirmeascaíonn*	toirmeascaítear
past	thoirmeascaigh mé; thoirmeascaíos	thoirmeascaigh tú; thoirmeascaís	thoirmeascaigh sé, sí	thoirmeascaíomar; thoirmeascaigh muid	thoirmeascaigh sibh; thoirmeascaíobhair	thoirmeascaigh siad; thoirmeascaíodar	a thoirmeascaigh / ar thoirmeascaigh*	toirmeascaíodh
past habitual	thoirmeascaínn / dtoirmeascaínn‡‡	thoirmeascaíteá / dtoirmeascaíteá‡‡	thoirmeascaíodh sé, sí / dtoirmeascaíodh sé, sí‡‡	thoirmeascaímis; thoirmeascaíodh muid / dtoirmeascaímis‡‡; dtoirmeascaíodh muid‡‡	thoirmeascaíodh sibh / dtoirmeascaíodh sibh‡‡	thoirmeascaídís; thoirmeascaíodh siad / dtoirmeascaídís‡‡; dtoirmeascaíodh siad‡‡	a thoirmeascaíodh / a dtoirmeascaíodh*	thoirmeascaítí / dtoirmeascaítí‡‡
future	toirmeascóidh mé; toirmeascód; toirmeascóchaidh mé^†	toirmeascóidh tú; toirmeascóir^†; toirmeascóchaidh tú^†	toirmeascóidh sé, sí; toirmeascóchaidh sé, sí^†	toirmeascóimid; toirmeascóidh muid; toirmeascóchaimid^†; toirmeascóchaidh muid^†	toirmeascóidh sibh; toirmeascóchaidh sibh^†	toirmeascóidh siad; toirmeascóid^†; toirmeascóchaidh siad^†	a thoirmeascóidh; a thoirmeascós; a thoirmeascóchaidh^†; a thoirmeascóchas^† / a dtoirmeascóidh; a dtoirmeascóchaidh^†	toirmeascófar; toirmeascóchar^†
conditional	thoirmeascóinn; thoirmeascóchainn^† / dtoirmeascóinn‡‡; dtoirmeascóchainn^†‡‡	thoirmeascófá; thoirmeascóchthá^† / dtoirmeascófá‡‡; dtoirmeascóchthá^†‡‡	thoirmeascódh sé, sí; thoirmeascóchadh sé, sí^† / dtoirmeascódh sé, sí‡‡; dtoirmeascóchadh sé, sí^†‡‡	thoirmeascóimis; thoirmeascódh muid; thoirmeascóchaimis^†; thoirmeascóchadh muid^† / dtoirmeascóimis‡‡; dtoirmeascódh muid‡‡; dtoirmeascóchaimis^†‡‡; dtoirmeascóchadh muid^†‡‡	thoirmeascódh sibh; thoirmeascóchadh sibh^† / dtoirmeascódh sibh‡‡; dtoirmeascóchadh sibh^†‡‡	thoirmeascóidís; thoirmeascódh siad; thoirmeascóchadh siad^† / dtoirmeascóidís‡‡; dtoirmeascódh siad‡‡; dtoirmeascóchadh siad^†‡‡	a thoirmeascódh; a thoirmeascóchadh^† / a dtoirmeascódh; a dtoirmeascóchadh^†	thoirmeascófaí; thoirmeascóchthaí^† / dtoirmeascófaí‡‡; dtoirmeascóchthaí^†‡‡
subjunctive
present	go dtoirmeascaí mé; go dtoirmeascaíod^†	go dtoirmeascaí tú; go dtoirmeascaír^†	go dtoirmeascaí sé, sí	go dtoirmeascaímid; go dtoirmeascaí muid	go dtoirmeascaí sibh	go dtoirmeascaí siad; go dtoirmeascaíd^†	—	go dtoirmeascaítear
past	dá dtoirmeascaínn	dá dtoirmeascaíteá	dá dtoirmeascaíodh sé, sí	dá dtoirmeascaímis; dá dtoirmeascaíodh muid	dá dtoirmeascaíodh sibh	dá dtoirmeascaídís; dá dtoirmeascaíodh siad	—	dá dtoirmeascaítí
imperative
–	toirmeascaím	toirmeascaigh	toirmeascaíodh sé, sí	toirmeascaímis	toirmeascaígí; toirmeascaídh^†	toirmeascaídís	—	toirmeascaítear

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Etymology 2

Adjective

toirmeascaigh

inflection of toirmeascach (“prohibitive; preventive, obstructive; mischievous; accidental”):
1. vocative/genitive singular masculine
2. (archaic) dative singular feminine

Mutation

Mutated forms of *toirmeascaigh*
radical	lenition	eclipsis
toirmeascaigh	thoirmeascaigh	dtoirmeascaigh

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.