toplanmaq

Crimean Tatar

Etymology

From topla- +‎ -n.

Pronunciation

  • Hyphenation: top‧lan‧mak

Verb

toplanmaq

  1. to gather

Conjugation

Conjugation of toplanmaq (Northern)
infinitive toplanmaq non-future participle toplanğan
gerund toplanma future participle toplanacaq
repeated gerund1) toplana way of doing toplanıp
temporal gerund toplanyatırğanda
singular plural
first second third first second third
indicative present simple toplanırman toplanırsıñ toplanır toplanırmız toplanırsız toplanırlar
continuous toplanam toplanasıñ toplana toplanamız toplanasıñız toplanalar
perfect toplanğaman toplanğasıñ toplanğan toplanğamız toplanğasız toplanğanlar
past simple toplandım toplandıñ toplandı toplandıq toplandıñız toplandılar
continuous toplanadım toplanadıñ toplanadı toplanadıq toplanadıñız toplanadılar
future toplanacakman toplanacaksıñ toplanacak toplanacakmız toplanacaksıñız toplanacaklar
conditional toplansam toplansañ toplansa toplansaq toplansañız toplansalar
optative toplanayım toplanasıñ toplana toplanayıq toplanasız toplanalar
imperative – toplan – – toplanın –

1)Only used for repeatings of a verb.

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.