torvidus
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈtɔr.wɪ.dʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈt̪ɔr.vi.d̪us]
Adjective
torvidus (feminine torvida, neuter torvidum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | torvidus | torvida | torvidum | torvidī | torvidae | torvida | |
| genitive | torvidī | torvidae | torvidī | torvidōrum | torvidārum | torvidōrum | |
| dative | torvidō | torvidae | torvidō | torvidīs | |||
| accusative | torvidum | torvidam | torvidum | torvidōs | torvidās | torvida | |
| ablative | torvidō | torvidā | torvidō | torvidīs | |||
| vocative | torvide | torvida | torvidum | torvidī | torvidae | torvida | |
Related terms
References
- “torvidus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- "torvidus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- torvidus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.