trâmbă
Romanian
Etymology
Borrowed from Old Church Slavonic трѫба (trǫba).
Noun
trâmbă f (plural trâmbe)
- (dated) trumpet
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | trâmbă | trâmba | trâmbe | trâmbele | |
| genitive-dative | trâmbe | trâmbei | trâmbe | trâmbelor | |
| vocative | trâmbă, trâmbo | trâmbelor | |||