traiciendus

Latin

Etymology

Future passive participle of trāiciiō.

Participle

trāiciendus (feminine trāicienda, neuter trāiciendum); first/second-declension participle

  1. which is to be transferred

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative trāiciendus trāicienda trāiciendum trāiciendī trāiciendae trāicienda
genitive trāiciendī trāiciendae trāiciendī trāiciendōrum trāiciendārum trāiciendōrum
dative trāiciendō trāiciendae trāiciendō trāiciendīs
accusative trāiciendum trāiciendam trāiciendum trāiciendōs trāiciendās trāicienda
ablative trāiciendō trāiciendā trāiciendō trāiciendīs
vocative trāiciende trāicienda trāiciendum trāiciendī trāiciendae trāicienda