traiciendus
Latin
Etymology
Future passive participle of trāiciiō.
Participle
trāiciendus (feminine trāicienda, neuter trāiciendum); first/second-declension participle
- which is to be transferred
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | trāiciendus | trāicienda | trāiciendum | trāiciendī | trāiciendae | trāicienda | |
| genitive | trāiciendī | trāiciendae | trāiciendī | trāiciendōrum | trāiciendārum | trāiciendōrum | |
| dative | trāiciendō | trāiciendae | trāiciendō | trāiciendīs | |||
| accusative | trāiciendum | trāiciendam | trāiciendum | trāiciendōs | trāiciendās | trāicienda | |
| ablative | trāiciendō | trāiciendā | trāiciendō | trāiciendīs | |||
| vocative | trāiciende | trāicienda | trāiciendum | trāiciendī | trāiciendae | trāicienda | |