tranaturus

Latin

Etymology

Future active participle of trānō

Participle

trānātūrus (feminine trānātūra, neuter trānātūrum); first/second-declension participle

  1. about to permeate

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative trānātūrus trānātūra trānātūrum trānātūrī trānātūrae trānātūra
genitive trānātūrī trānātūrae trānātūrī trānātūrōrum trānātūrārum trānātūrōrum
dative trānātūrō trānātūrae trānātūrō trānātūrīs
accusative trānātūrum trānātūram trānātūrum trānātūrōs trānātūrās trānātūra
ablative trānātūrō trānātūrā trānātūrō trānātūrīs
vocative trānātūre trānātūra trānātūrum trānātūrī trānātūrae trānātūra