tranatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of trānō

Participle

trānātus (feminine trānāta, neuter trānātum); first/second-declension participle

  1. oermeated

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative trānātus trānāta trānātum trānātī trānātae trānāta
genitive trānātī trānātae trānātī trānātōrum trānātārum trānātōrum
dative trānātō trānātae trānātō trānātīs
accusative trānātum trānātam trānātum trānātōs trānātās trānāta
ablative trānātō trānātā trānātō trānātīs
vocative trānāte trānāta trānātum trānātī trānātae trānāta