transducendus

Latin

Etymology

Future passive participle of trānsdūcō.

Participle

trānsdūcendus (feminine trānsdūcenda, neuter trānsdūcendum); first/second-declension participle

  1. alternative form of trādūcendus

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative trānsdūcendus trānsdūcenda trānsdūcendum trānsdūcendī trānsdūcendae trānsdūcenda
genitive trānsdūcendī trānsdūcendae trānsdūcendī trānsdūcendōrum trānsdūcendārum trānsdūcendōrum
dative trānsdūcendō trānsdūcendae trānsdūcendō trānsdūcendīs
accusative trānsdūcendum trānsdūcendam trānsdūcendum trānsdūcendōs trānsdūcendās trānsdūcenda
ablative trānsdūcendō trānsdūcendā trānsdūcendō trānsdūcendīs
vocative trānsdūcende trānsdūcenda trānsdūcendum trānsdūcendī trānsdūcendae trānsdūcenda