transducendus
Latin
Etymology
Future passive participle of trānsdūcō.
Participle
trānsdūcendus (feminine trānsdūcenda, neuter trānsdūcendum); first/second-declension participle
- alternative form of trādūcendus
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | trānsdūcendus | trānsdūcenda | trānsdūcendum | trānsdūcendī | trānsdūcendae | trānsdūcenda | |
| genitive | trānsdūcendī | trānsdūcendae | trānsdūcendī | trānsdūcendōrum | trānsdūcendārum | trānsdūcendōrum | |
| dative | trānsdūcendō | trānsdūcendae | trānsdūcendō | trānsdūcendīs | |||
| accusative | trānsdūcendum | trānsdūcendam | trānsdūcendum | trānsdūcendōs | trānsdūcendās | trānsdūcenda | |
| ablative | trānsdūcendō | trānsdūcendā | trānsdūcendō | trānsdūcendīs | |||
| vocative | trānsdūcende | trānsdūcenda | trānsdūcendum | trānsdūcendī | trānsdūcendae | trānsdūcenda | |