transmarinus
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [trãːs.maˈriː.nʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [t̪ranz.maˈriː.nus]
Adjective
trānsmarīnus (feminine trānsmarīna, neuter trānsmarīnum); first/second-declension adjective
- From beyond the sea; transmarine
- (relational) overseas
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | trānsmarīnus | trānsmarīna | trānsmarīnum | trānsmarīnī | trānsmarīnae | trānsmarīna | |
| genitive | trānsmarīnī | trānsmarīnae | trānsmarīnī | trānsmarīnōrum | trānsmarīnārum | trānsmarīnōrum | |
| dative | trānsmarīnō | trānsmarīnae | trānsmarīnō | trānsmarīnīs | |||
| accusative | trānsmarīnum | trānsmarīnam | trānsmarīnum | trānsmarīnōs | trānsmarīnās | trānsmarīna | |
| ablative | trānsmarīnō | trānsmarīnā | trānsmarīnō | trānsmarīnīs | |||
| vocative | trānsmarīne | trānsmarīna | trānsmarīnum | trānsmarīnī | trānsmarīnae | trānsmarīna | |
References
- “transmarinus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “transmarinus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- transmarinus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.