transmittendus
Latin
Etymology
Future passive participle of trānsmittō.
Participle
trānsmittendus (feminine trānsmittenda, neuter trānsmittendum); first/second-declension participle
- which is to be transmitted
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | trānsmittendus | trānsmittenda | trānsmittendum | trānsmittendī | trānsmittendae | trānsmittenda | |
| genitive | trānsmittendī | trānsmittendae | trānsmittendī | trānsmittendōrum | trānsmittendārum | trānsmittendōrum | |
| dative | trānsmittendō | trānsmittendae | trānsmittendō | trānsmittendīs | |||
| accusative | trānsmittendum | trānsmittendam | trānsmittendum | trānsmittendōs | trānsmittendās | trānsmittenda | |
| ablative | trānsmittendō | trānsmittendā | trānsmittendō | trānsmittendīs | |||
| vocative | trānsmittende | trānsmittenda | trānsmittendum | trānsmittendī | trānsmittendae | trānsmittenda | |