transportui
Romanian
Etymology
From transporta + -ui.
Verb
a transportui (third-person singular present transportuie, past participle transportuit) 4th conjugation
- (obsolete) to transport
Conjugation
conjugation of transportui (fourth conjugation, no infix)
| infinitive | a transportui | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| gerund | transportuind | ||||||
| past participle | transportuit | ||||||
| number | singular | plural | |||||
| person | 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |
| indicative | eu | tu | el/ea | noi | voi | ei/ele | |
| present | transportui | transportui | transportuie | transportuim | transportuiți | transportuie | |
| imperfect | transportuiam | transportuiai | transportuia | transportuiam | transportuiați | transportuiau | |
| simple perfect | transportuii | transportuiși | transportui | transportuirăm | transportuirăți | transportuiră | |
| pluperfect | transportuisem | transportuiseși | transportuise | transportuiserăm | transportuiserăți | transportuiseră | |
| subjunctive | eu | tu | el/ea | noi | voi | ei/ele | |
| present | să transportui | să transportui | să transportuie | să transportuim | să transportuiți | să transportuie | |
| imperative | — | tu | — | — | voi | — | |
| affirmative | transportuie | transportuiți | |||||
| negative | nu transportui | nu transportuiți | |||||
References
- transportui in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN