Italian
Etymology
From trans- + ricevere.
Verb
transricévere (first-person singular present transricévo, first-person singular past historic transricevétti or (traditional) transricevètti or transricevéi, past participle transricevùto, auxiliary avére)
- to transceive
Conjugation
Conjugation of transricévere (root-stressed -ere) (See Appendix:Italian verbs)
| transricévere
|
| avére
|
transricevèndo
|
| transricevènte
|
transricevùto
|
| indicative
|
io
|
tu
|
lui/lei, esso/essa
|
noi
|
voi
|
loro, essi/esse
|
| present
|
transricévo
|
transricévi
|
transricéve
|
transriceviàmo
|
transricevéte
|
transricévono
|
| imperfect
|
transricevévo
|
transricevévi
|
transricevéva
|
transricevevàmo
|
transricevevàte
|
transricevévano
|
| past historic
|
transricevétti, transricevètti1, transricevéi
|
transricevésti
|
transricevétte, transricevètte1, transricevé
|
transricevémmo
|
transricevéste
|
transricevéttero, transricevèttero1, transricevérono
|
| future
|
transriceverò
|
transriceverài
|
transriceverà
|
transriceverémo
|
transriceveréte
|
transriceverànno
|
| conditional
|
transriceverèi
|
transriceverésti
|
transriceverèbbe, transriceverébbe
|
transriceverémmo
|
transriceveréste
|
transriceverèbbero, transriceverébbero
|
| subjunctive
|
che io
|
che tu
|
che lui/che lei, che esso/che essa
|
che noi
|
che voi
|
che loro, che essi/che esse
|
| present
|
transricéva
|
transricéva
|
transricéva
|
transriceviàmo
|
transriceviàte
|
transricévano
|
| imperfect
|
transricevéssi
|
transricevéssi
|
transricevésse
|
transricevéssimo
|
transricevéste
|
transricevéssero
|
| imperative
|
—
|
tu
|
Lei
|
noi
|
voi
|
Loro
|
|
|
transricévi
|
transricéva
|
transriceviàmo
|
transricevéte
|
transricévano
|
| negative imperative
|
|
non transricévere
|
non transricéva
|
non transriceviàmo
|
non transricevéte
|
non transricévano
|