transubstantiatio
Latin
Alternative forms
Etymology
Derived from trānsubstantiō (“to transubstantiate”) + -tiō (“-ation”, nominal derivational suffix).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [trãː.sʊp.stan.tiˈaː.ti.oː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [t̪ran.sub.st̪an.t̪͡s̪iˈat̪.t̪͡s̪i.o]
Noun
trānsubstantiātiō f (genitive trānsubstantiātiōnis); third declension
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | trānsubstantiātiō | trānsubstantiātiōnēs |
| genitive | trānsubstantiātiōnis | trānsubstantiātiōnum |
| dative | trānsubstantiātiōnī | trānsubstantiātiōnibus |
| accusative | trānsubstantiātiōnem | trānsubstantiātiōnēs |
| ablative | trānsubstantiātiōne | trānsubstantiātiōnibus |
| vocative | trānsubstantiātiō | trānsubstantiātiōnēs |
Descendants
- → English: transubstantiation
- → Finnish: transsubstantiaatio
- Galician: transubstanciación
- → German: Transsubstantiation
- → Indonesian: transubstansiasi
- Italian: transustanziazione
- → Polish: transsubstancjacja
- Portuguese: transubstanciação
- Romanian: transsubstanțiațiune
- Spanish: transubstanciación
- → Turkish: transübsitasyon