transvecturus

Latin

Etymology

Future active participle of trānsvehō.

Participle

trānsvectūrus (feminine trānsvectūra, neuter trānsvectūrum); first/second-declension participle

  1. about to transport

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative trānsvectūrus trānsvectūra trānsvectūrum trānsvectūrī trānsvectūrae trānsvectūra
genitive trānsvectūrī trānsvectūrae trānsvectūrī trānsvectūrōrum trānsvectūrārum trānsvectūrōrum
dative trānsvectūrō trānsvectūrae trānsvectūrō trānsvectūrīs
accusative trānsvectūrum trānsvectūram trānsvectūrum trānsvectūrōs trānsvectūrās trānsvectūra
ablative trānsvectūrō trānsvectūrā trānsvectūrō trānsvectūrīs
vocative trānsvectūre trānsvectūra trānsvectūrum trānsvectūrī trānsvectūrae trānsvectūra