trauður

Icelandic

Etymology

From Old Norse trauðr.

Pronunciation

  • Rhymes: -øyːðʏr

Adjective

trauður (comparative trauðari, superlative trauðastur)

  1. reluctant
    Synonyms: ófús, tregur

Declension

Positive forms of trauður
strong declension
(indefinite)
singular masculine feminine neuter
nominative trauður trauð trautt
accusative trauðan trauða
dative trauðum trauðri trauðu
genitive trauðs trauðrar trauðs
plural masculine feminine neuter
nominative trauðir trauðar trauð
accusative trauða
dative trauðum
genitive trauðra
weak declension
(definite)
singular masculine feminine neuter
nominative trauði trauða trauða
acc/dat/gen trauða trauðu
plural (all-case) trauðu
Comparative forms of trauður
weak declension
(definite)
masculine feminine neuter
singular (all-case) trauðari trauðari trauðara
plural (all-case) trauðari
Superlative forms of trauður
strong declension
(indefinite)
singular masculine feminine neuter
nominative trauðastur trauðust trauðast
accusative trauðastan trauðasta
dative trauðustum trauðastri trauðustu
genitive trauðasts trauðastrar trauðasts
plural masculine feminine neuter
nominative trauðastir trauðastar trauðust
accusative trauðasta
dative trauðustum
genitive trauðastra
weak declension
(definite)
singular masculine feminine neuter
nominative trauðasti trauðasta trauðasta
acc/dat/gen trauðasta trauðustu
plural (all-case) trauðustu

Derived terms

Further reading