tregða

Icelandic

Etymology

From tregur (reluctant; slow-witted).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈtʰrɛɣða/
    Rhymes: -ɛɣða

Noun

tregða f (genitive singular tregðu, nominative plural tregður)

  1. reluctance
  2. dim-wittedness
  3. (physics) inertia

Declension

Declension of tregða (feminine)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative tregða tregðan tregður tregðurnar
accusative tregðu tregðuna tregður tregðurnar
dative tregðu tregðunni tregðum tregðunum
genitive tregðu tregðunnar tregða tregðanna