triail
See also: triáil
Irish
Alternative forms
- (nonstandard) triáil
Etymology
From Middle English trial or Anglo-Norman trial (“act of trying, testing”).
Pronunciation
- (Munster) IPA(key): /tʲɾʲiəlʲ/
- (Connacht) IPA(key): /tʲɾʲiːɑːlʲ/
- (Cois Fharraige) IPA(key): (as if spelt traoiáil) /t̪ˠɾˠiːɑːlʲ/[1]
- (Ulster) IPA(key): /tʲɾʲiæːlˠ/
Verb
triail (present analytic triaileann, future analytic triailfidh, verbal noun triail, past participle triailte)
Conjugation
conjugation of triail (first conjugation – A)
| verbal noun | triail | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| past participle | triailte | |||||||
| tense | singular | plural | relative | autonomous | ||||
| first | second | third | first | second | third | |||
| indicative | ||||||||
| present | triailim | triaileann tú; triailir† |
triaileann sé, sí | triailimid | triaileann sibh | triaileann siad; triailid† |
a thriaileann; a thriaileas / a dtriaileann* |
triailtear |
| past | thriail mé; thriaileas | thriail tú; thriailis | thriail sé, sí | thriaileamar; thriail muid | thriail sibh; thriaileabhair | thriail siad; thriaileadar | a thriail / ar thriail* |
triaileadh |
| past habitual | thriailinn / dtriailinn‡‡ | thriailteá / dtriailteᇇ | thriaileadh sé, sí / dtriaileadh sé, s퇇 | thriailimis; thriaileadh muid / dtriailimis‡‡; dtriaileadh muid‡‡ | thriaileadh sibh / dtriaileadh sibh‡‡ | thriailidís; thriaileadh siad / dtriailidís‡‡; dtriaileadh siad‡‡ | a thriaileadh / a dtriaileadh* |
thriailtí / dtriailt퇇 |
| future | triailfidh mé; triailfead |
triailfidh tú; triailfir† |
triailfidh sé, sí | triailfimid; triailfidh muid |
triailfidh sibh | triailfidh siad; triailfid† |
a thriailfidh; a thriailfeas / a dtriailfidh* |
triailfear |
| conditional | thriailfinn / dtriailfinn‡‡ | thriailfeá / dtriailfeᇇ | thriailfeadh sé, sí / dtriailfeadh sé, s퇇 | thriailfimis; thriailfeadh muid / dtriailfimis‡‡; dtriailfeadh muid‡‡ | thriailfeadh sibh / dtriailfeadh sibh‡‡ | thriailfidís; thriailfeadh siad / dtriailfidís‡‡; dtriailfeadh siad‡‡ | a thriailfeadh / a dtriailfeadh* |
thriailfí / dtriailf퇇 |
| subjunctive | ||||||||
| present | go dtriaile mé; go dtriailead† |
go dtriaile tú; go dtriailir† |
go dtriaile sé, sí | go dtriailimid; go dtriaile muid |
go dtriaile sibh | go dtriaile siad; go dtriailid† |
— | go dtriailtear |
| past | dá dtriailinn | dá dtriailteá | dá dtriaileadh sé, sí | dá dtriailimis; dá dtriaileadh muid |
dá dtriaileadh sibh | dá dtriailidís; dá dtriaileadh siad |
— | dá dtriailtí |
| imperative | ||||||||
| – | triailim | triail | triaileadh sé, sí | triailimis | triailigí; triailidh† |
triailidís | — | triailtear |
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Synonyms
- (try, test): tástáil
Derived terms
- atriail (“retry”)
- triaileadán (“test-tube”)
- triailteoir (“tester; fitter-on”)
Noun
triail f (genitive singular trialach, nominative plural trialacha)
Declension
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Synonyms
- (trial, test): tástáil
Derived terms
Mutation
| radical | lenition | eclipsis |
|---|---|---|
| triail | thriail | dtriail |
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.
References
- ^ de Bhaldraithe, Tomás (1975) The Irish of Cois Fhairrge, Co. Galway: A Phonetic Study, revised edition, Dublin Institute for Advanced Studies, page 44