tribuarius
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [trɪ.buˈaː.ri.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [t̪ri.buˈaː.ri.us]
Adjective
tribuārius (feminine tribuāria, neuter tribuārium); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | tribuārius | tribuāria | tribuārium | tribuāriī | tribuāriae | tribuāria | |
| genitive | tribuāriī | tribuāriae | tribuāriī | tribuāriōrum | tribuāriārum | tribuāriōrum | |
| dative | tribuāriō | tribuāriae | tribuāriō | tribuāriīs | |||
| accusative | tribuārium | tribuāriam | tribuārium | tribuāriōs | tribuāriās | tribuāria | |
| ablative | tribuāriō | tribuāriā | tribuāriō | tribuāriīs | |||
| vocative | tribuārie | tribuāria | tribuārium | tribuāriī | tribuāriae | tribuāria | |
Related terms
References
- “tribuarius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “tribuarius”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- tribuarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.