tribuendus
Latin
Etymology
Future passive participle of tribuō.
Participle
tribuendus (feminine tribuenda, neuter tribuendum); first/second-declension participle
- which is to be bestowed, divided, assigned; presented; granted, allotted, attributed
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | tribuendus | tribuenda | tribuendum | tribuendī | tribuendae | tribuenda | |
| genitive | tribuendī | tribuendae | tribuendī | tribuendōrum | tribuendārum | tribuendōrum | |
| dative | tribuendō | tribuendae | tribuendō | tribuendīs | |||
| accusative | tribuendum | tribuendam | tribuendum | tribuendōs | tribuendās | tribuenda | |
| ablative | tribuendō | tribuendā | tribuendō | tribuendīs | |||
| vocative | tribuende | tribuenda | tribuendum | tribuendī | tribuendae | tribuenda | |