tricom
Romanian
Etymology
Borrowed from French trichome.
Noun
tricom m (plural tricomi)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | tricom | tricomul | tricomi | tricomii | |
| genitive-dative | tricom | tricomului | tricomi | tricomilor | |
| vocative | tricomule | tricomilor | |||
Serbo-Croatian
Noun
tricom
- instrumental singular of trica