tritaghiaccio
Italian
Etymology
Verb-object compound, composed of trita (“to grind, to crush”) + ghiaccio (“ice”).
Pronunciation
- IPA(key): /tri.taˈɡjat.t͡ʃo/
- Rhymes: -attʃo
- Hyphenation: tri‧ta‧ghiàc‧cio
Noun
tritaghiaccio m (invariable)
Further reading
- tritaghiaccio in Treccani.it – Vocabolario Treccani on line, Istituto dell'Enciclopedia Italiana
- tritaghiaccio in garzantilinguistica.it – Garzanti Linguistica, De Agostini Scuola Spa