tritavus

Latin

Etymology

From tres +‎ avus.

Pronunciation

Noun

tritavus m (genitive tritavī); second declension

  1. The father of either an atavus or atavia

Declension

Second-declension noun.

singular plural
nominative tritavus tritavī
genitive tritavī tritavōrum
dative tritavō tritavīs
accusative tritavum tritavōs
ablative tritavō tritavīs
vocative tritave tritavī

References