trivializare
See also: trivializaré
Romanian
Etymology
From trivializa + -re.
Noun
trivializare f (plural trivializări)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | trivializare | trivializarea | trivializări | trivializările | |
| genitive-dative | trivializări | trivializării | trivializări | trivializărilor | |
| vocative | trivializare, trivializareo | trivializărilor | |||
Spanish
Verb
trivializare
- first/third-person singular future subjunctive of trivializar