tronarvinge
Swedish
Etymology
tron (“throne”) + arvinge (“heir”)
Noun
tronarvinge c
Declension
nominative | genitive | ||
---|---|---|---|
singular | indefinite | tronarvinge | tronarvinges |
definite | tronarvingen | tronarvingens | |
plural | indefinite | tronarvingar | tronarvingars |
definite | tronarvingarna | tronarvingarnas |