trujący

Polish

Etymology

From truć +‎ -ący.

Pronunciation

  • IPA(key): /truˈjɔn.t͡sɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔnt͡sɘ
  • Syllabification: tru‧ją‧cy

Adjective

trujący (comparative bardziej trujący, superlative najbardziej trujący, derived adverb trująco)

  1. poisonous, venomous

Declension

Declension of trujący (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative trujący trująca trujące trujący trujące
genitive trującego trującej trującego trujących
dative trującemu trującej trującemu trującym
accusative trującego trujący trującą trujące trujących trujące
instrumental trującym trującą trującym trującymi
locative trującym trującej trującym trujących

Participle

trujący (active adjectival)

  1. active adjectival participle of truć
verb

Further reading

  • trujący in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • trujący in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.