truma

Old English

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈtru.mɑ/

Adjective

truma

  1. inflection of trum:
    1. strong nominative/accusative feminine plural
    2. weak nominative masculine singular

Polish

Pronunciation

Noun

truma f

  1. (Chełmno-Dobrzyń) alternative form of trumna

Further reading

  • Antoni Krasnowolski (1879) “truma”, in Album uczącéj się młodzieży polskiéj poświęcone Józefowi Ignacemu Kraszewskiemu z powodu jubileuszu jego pięćdziesięcioletniéj działalności literackiéj (in Polish), Lviv: Czytelni Akademickiéj Lwowskiéj; "Gaz. Narod." J. Dobrzańskiego i K. Gromana, Słowniczek prowincjalizmów zebranych w ziemi chełmińskiej i świeckiej, page 310
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.