tucznik

Polish

Etymology

From tuczyć +‎ -nik.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈtut͡ʂ.ɲik/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ut͡ʂɲik
  • Syllabification: tucz‧nik

Noun

tucznik m animal

  1. porker (pig raised for food)

Declension

Declension of tucznik
singular plural
nominative tucznik tuczniki
genitive tucznika tuczników
dative tucznikowi tucznikom
accusative tucznika tuczniki
instrumental tucznikiem tucznikami
locative tuczniku tucznikach
vocative tuczniku tuczniki

Further reading

  • tucznik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • tucznik in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.