tuilleamaíoch

Irish

Alternative forms

Etymology

From tuilleamaí +‎ -ach.

Pronunciation

  • (Ulster) IPA(key): /ˈtʲil̠ʲəmˠia(x)/[3]

Adjective

tuilleamaíoch (genitive singular masculine tuilleamaíoch, genitive singular feminine tuilleamaíche, plural tuilleamaíocha, comparative tuilleamaíche)

  1. dependent

Declension

Declension of tuilleamaíoch
Positive singular plural
masculine feminine strong noun weak noun
nominative tuilleamaíoch thuilleamaíoch tuilleamaíocha;
thuilleamaíocha2
vocative thuilleamaíoch tuilleamaíocha
genitive tuilleamaíche tuilleamaíocha tuilleamaíoch
dative tuilleamaíoch;
thuilleamaíoch1
thuilleamaíoch tuilleamaíocha;
thuilleamaíocha2
Comparative níos tuilleamaíche
Superlative is tuilleamaíche

1 When the preceding noun is lenited and governed by the definite article.
2 When the preceding noun ends in a slender consonant.

Derived terms

References

  1. ^ Dinneen, Patrick S. (1927) “tuilleamuiḋeaċ”, in Foclóir Gaeḋilge agus Béarla, 2nd edition, Dublin: Irish Texts Society, page 1272; reprinted with additions 1996, →ISBN
  2. ^ Dinneen, Patrick S. (1927) “tuilleaṁ-mbuiḋeaċ”, in Foclóir Gaeḋilge agus Béarla, 2nd edition, Dublin: Irish Texts Society, page 1272; reprinted with additions 1996, →ISBN
  3. ^ Quiggin, E. C. (1906) A Dialect of Donegal, Cambridge University Press, § 294, page 104

Further reading