Dutch
Etymology
Compound of tuin (“garden”) + klauw (“claw”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈtœy̯n.klɑu̯/
- Hyphenation: tuin‧klauw
Noun
tuinklauw f (plural tuinklauwen, diminutive tuinklauwtje n)
- a garden claw, gardening tool to single-handedly grip bulbs, loosen soil et cetera