tukun

Finnish

Noun

tukun

  1. genitive singular of tukku

Anagrams

Ivatan

Etymology

Cognates with Yami tokon.

Noun

tukun

  1. mountain

Sumerian

Romanization

tukun

  1. romanization of 𒋗𒃻𒌉𒇲 (tukun)

Tausug

Etymology

From Proto-Malayo-Polynesian *teken.

Pronunciation

  • (Sinūgan Parianun) IPA(key): /tukun/ [t̪ʊˈk̠un̪]
  • Rhymes: -un
  • Syllabification: tu‧kun

Noun

tukun (Sulat Sūg spelling تُكُنْ)

  1. pole (for propelling a boat)