tungomål
Swedish
Etymology
tunga (“tongue”) + mål (“speech, language”), cognate with Icelandic tungumál (“language”).
Noun
tungomål n
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | tungomål | tungomåls |
| definite | tungomålet | tungomålets | |
| plural | indefinite | tungomål | tungomåls |
| definite | tungomålen | tungomålens |
Related terms
- tungomålstal
- tungomålstalande
- tungomålstalare