turējis

Latvian

Participle

turējis (definite turējušais)

  1. having held, having kept; indefinite past active participle of turēt

Declension

Indefinite declension (nenoteiktā galotne) of turējis
masculine (vīriešu dzimte) feminine (sieviešu dzimte)
singular plural singular plural
nominative turējis turējuši turējusi turējušas
genitive turējuša turējušu turējušas turējušu
dative turējušam turējušiem turējušai turējušām
accusative turējušu turējušus turējušu turējušas
instrumental turējušu turējušiem turējušu turējušām
locative turējušā turējušos turējušā turējušās
vocative