turbulentia
Latin
Etymology
From turbulentus.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [tʊr.bʊˈɫɛn.ti.a]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [t̪ur.buˈlɛn.t̪͡s̪i.a]
Noun
turbulentia f (genitive turbulentiae); first declension
Declension
First-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | turbulentia | turbulentiae |
| genitive | turbulentiae | turbulentiārum |
| dative | turbulentiae | turbulentiīs |
| accusative | turbulentiam | turbulentiās |
| ablative | turbulentiā | turbulentiīs |
| vocative | turbulentia | turbulentiae |
Descendants
- Catalan: turbulència
- → Dutch: turbulentie
- → Indonesian: turbulensi
- → English: turbulence
- French: turbulence
- → German: Turbulenz
- Italian: turbolenza
- Portuguese: turbulência
- Romanian: turbulență
- Spanish: turbulencia
References
- “turbulentia”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- turbulentia in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.