turneringsseger

Swedish

Etymology

Compound of turnering +‎ -s- +‎ seger.

Noun

turneringsseger c

  1. tournament victory

Declension

Declension of turneringsseger
nominative genitive
singular indefinite turneringsseger turneringssegers
definite turneringssegern turneringssegerns
plural indefinite turneringssegrar turneringssegrars
definite turneringssegrarna turneringssegrarnas

Further reading