turpitudine
Italian
Etymology
From turpe + -itudine, or borrowed from Latin turpitūdinem (“turpitude”), from turpis (“ugly; base”).
Pronunciation
- IPA(key): /tur.piˈtu.di.ne/
- Rhymes: -udine
- Hyphenation: tur‧pi‧tù‧di‧ne
Noun
turpitudine f (plural turpitudini)
Related terms
Latin
Noun
turpitūdine
- ablative singular of turpitūdō
Romanian
Etymology
Borrowed from Latin turpitudo or French turpitude.
Noun
turpitudine f (plural turpitudini)
- turpitude (depravity, wickedness)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | turpitudine | turpitudinea | turpitudini | turpitudinile | |
| genitive-dative | turpitudini | turpitudinii | turpitudini | turpitudinilor | |
| vocative | turpitudine, turpitudineo | turpitudinilor | |||